Afgelopen donderdag stond er weer een mooie bootduik op het programma met de VID’s. Het weer werkte perfect mee: niet te warm, een lekker briesje, en precies dat zomergevoel waar je op hoopt bij zo’n avondduik.
We verzamelden op de parkeerplaats, waar Mike het plan toelichtte en even checkte of iedereen alles bij zich had. In totaal waren we met 12 duikers, waaronder twee vader-zoon buddyparen – mooi!
Na het inladen van de spullen – altijd even puzzelen – vertrokken we zodra alles goed vaststond. Tijdens het rustige varen deelde Mike zijn overwegingen: de patatboot lag bij eiland 8 en was daardoor minder geschikt als duikplek. We kozen voor eiland 9 – 30 pk vooruit!
Aangekomen bij eiland 9 gingen de ankers met boeien overboord en sprongen we één voor één het water in. Daarbij was kort ingrijpen van Mike nodig toen de ene kant van de boot al in het water lag en de andere nog binnen zat – de balans was even zoek.
We doken in een mix van nat- en droogpakken, dus spraken we af om maximaal 50 minuten onder te blijven. Het zicht was in de bovenste meters wat troebel, maar onder de zes meter werd het al snel een stuk helderder. Verschillende buddyparen trokken hun eigen rondjes, en het beloofde betonnen wrakje bleek voor velen onopgemerkt gebleven – wellicht een reden om nog eens terug te gaan.
Na afloop werden de ankers gelicht. Eén ervan lag vlak naast een wrakje – gelukkig niet erin, want dat levert gedoe op, zoals Mike zich nog goed herinnerde van een eerdere keer.
De terugtocht was er één met wapperende haren, enthousiaste evaluatie en een prachtige zonsondergang achter zandeiland 8. Een duik om te onthouden.
Volgend jaar weer!
